N.B. De Nationale Militie werd opgericht omstreeks 1815 en diende ter ondersteuning van het staande leger (S. 1813 nr. 14, S. 1815 nr. 19, S. 1817 nr. 1, S. 1861 nr. 72). De militie trad echter niet op buiten de landsgrenzen. Zij bestond uit vrijwilligers en lotelingen uit de ongetrouwde ingezetenen van 18-22 jaar. Dit systeem bleef in grote lijnen, met enige wijzigingen, gehandhaafd tot 1922, toen een geheel nieuwe regeling voor de dienstplicht werd ingevoerd. Een lid van PS was voorzitter van de Militieraad, die aanvragen om vrijstelling van de militieplicht beoordeelde. GS beslisten over reclamaties tegen uitspraken van de Militieraad en oordeelden over de gegrondheid van de redenen van niet-opkomen van miliciens. Gevallen van desertie moesten aan de Gouverneur/CdK worden gemeld. De Gouverneur/CdK was belast met de zorg betreffende het werk der lichting van de nationale militie en hij had een centrale functie in de administratie en registratie van de dienstplicht en de contr
ole daarop. Vanaf 1861 werd de rol van GS in deze belangrijker.